admin, Author at Gallery70

RETURN TO INNOCENCE

SUMMER WITH RETURN TO INNOCENCE
17/07 to 31/07/2021

“Të kesh ngacmimin e duhur për të bërë një pikturë nuk është thjesht cështje frymëzimi por edhe të kesh gjendjen e duhur emocionale. Duket se këtë gjëndje piktores Albana Shoshi ia kane krijuar fotografitë e familjes dhe të fëmijërisë mbi te cilat ka ngritur një cikël të tërë pikturash. ”Ky impostim i fallsos, i imponuar që i vendoset njeriu kur vendoset para një objeklivi për të ngacmuar idenë se jo cdo gjë në këtë realitet kaq të bukur që ne shohim qetësisht është ashtu”, thotë Shoshi. Një pikturë realiste që vjen shumë natyrshëm me ngjyrime kontemporane, realizëm që tani në kohë shpreh në një farë mënyrë edhe ndikimin artistik te të atit piktorit Zef Shoshi.

“Having the right stimulus to make a painting is not just a matter of inspiration but also having the right emotional state. It seems that this situation was created for the painter Albana Shoshi by the photos of his family and childhood, on which he has built a whole cycle of paintings “This imposition of falsehood, imposed that is placed on man when placed in front of an objective to provoke the idea that not everything in this beautiful reality that we see calmly is so,” says Shoshi. A realistic painting that comes very naturally with contemporary colors, a realism that now in time expresses in a way the artistic influence of the painter’s father Zef Shoshi.

Albana Shoshi, In sand, 2007 Oil on canvas, 80 × 110 cm

“Ai formim i hershëm, formimi bazë, ka ndikuar edhe në zgjedhjen time të kësaj rryme ose të kësaj forme artistike”, thotë Shoshi. Nga kritiket e artit, Albana Shoshi, në aspektin teknik dhe stilistik konsiderohet një përfaqësuese e fotorealizmit në zhvillimet e piktures realiste në Shqipëri. Ajo nis me grumbullimin e informacionit përmes aparatit fotografik, vijon me përzgjedhjen e sasisë së dimensioneve dhe përfundon me ekzekutimin koloristik përmes realizmit në pikturë. Artistja ndërthur realizmin dhe impresionizmin per të arritur objektivin e saj final e pikerish imazhi artistik i kujtesës, emocionit dhe ndjesise se jetuar në një cast në të shkuarën.<br>

“That early the basic formation, has also influenced my choice of this current or this artistic form”, says Shoshi. From the art critics, Albana Shoshi, in the technical and stylistic aspect is considered a representative of photorealism in the developments of realist painting in Albania. It starts with the collection of information through the camera, continues with the selection of the amount of dimensions and ends with the color execution through the realism in the painting. The artist combines realism and impressionism to achieve her final goal and precisely the artistic image of memory, emotion and feeling lived in a moment in the past.

Albana Shoshi, Crazy Sun, 2018 Oil on canvas, 90 × 120 cm

JIP & JAKUP FERRI – TINTIRINI

JIP & JAKUP FERRI TINTIRINI
24/06 – 31/07/2021

Gallery70 ka kënaqësinë të prezantojë ekspozitën e Jip & Jakup Ferri . Ato vijnë me një seri qilimash të dizenjuar në bashkëpunim nga artisti Jakup Ferri dhe i biri 11 vjecar Jip, frymëzuar nga teknologjia dhe punuar nga gra artizane në Veri të Shqipërisë. Kjo ekspozitë është një premierë evropiane që pas Tiranës do të vazhdojë rrugëtimin drejt Austrisë dhe Hollandës. “Një karakteristikë e vecantë e kohës sonë të re dhe të egër, është dualizmi… të distancuar dhe njëkohësisht të dënuar për të qëndruar gjatë me njeri-tjetrin. Sipas grekëve të lashtë dualizmi mund të jetë edhe luhatje e personalitetit, por legjenda thotë se dualizmi mund të jetë edhe shprehje e dashurisë. Në rastin tonë artisti kosovar Jakup Ferri ia ka besuar tërësisht deduksionin rreth dualizmit djalit të tij 11 vjecar, Jipit. Ai beson se dashuria e tyre është vetëm tipari i versionit të dytë. ” Jipi, djali im i luan disa lojëra kompjuterike, dhe pashë se me sa qejf e lehtësi dizajnonte. Unë gjithmonë kam dëshirë që punet e mija të kenë një bazë. E pyeta djalin tim nëse ishte i gatshëm të nisnim një punë së bashku. Dizajnimet e Jipit në këtë lojë janë ndërlidhur në një linjë me trashëgiminë e teknologjisë moderne, dhe kjo ide rezultoi me krijimin e qilimit të parë, që u punuar nga disa gra në një fshat të Veriut të Shqipërisë. Per mua ky nuk ishte qilimi i parë se tek kthehem në kohë me qilimat kam nis te eksperimentoj para rreth dhjete vitesh. Në atë kohë bashkëpunoja me tim atë per shumë vite. Këto dy vitet e fundit, isha shkëputur por designimet e Jipit më ngacmuan …”.

Jipi edhe pse ende i vogël, e kupton se legjenda e Jules Verne “Dy Vjet Pushime”, tashmë është realiteti absolut. Prandaj ai luan në një lojë kompjuteri e njohur si Animal Crossing. Dy vjet kalojnë sa hap e mbyll sytë dhe babë e bir nuk do të kenë më kaq shumë kohë për njeri-tjetrin. Po AnimalCrossing? A do ta shndërrojmë lojën e imazhit në lëvizje në dicka fizike, të prekshme dhe me kontekste që historia do të na buzëqeshte?
Jakup Ferri dëshiron të lidhë teknologjinë e fundit me traditën shqiptare në këtë projekt. Jipi është ndërlidhësi i këtij frymëzimi. Dizajnimet e tij nuk mendojnë historikisht. Ndërsa tradita është krejt në mëndjen dhe kujtimet e Jakupit. Ata janë dualizmi ideal…magneti është krejt në anën e shprehjes së dashurisë.
Është shumë interesante se si Ferri irikthehet teknologjisë pas kaq kohësh. Fillesat e artistit kosovar kanë qënë video-arti qysh herët në fillimin e viteve 2000, te cilat kanë patur një sukses të menjëhershëm,duke u prezantuar më së miri në ekpozita të rëndësishme si Istanbul Biennale, Quadriennal for Contenporary Art Copenhagen, Tanas Berlin, Artists Space New York etj .
Jakup Ferri ka qënë një nga risitë më brilante në artin bashkohor kosovar. Një karrierë që fillon me video e performanca dhe vijon me një rrugëtim tjeter, atipik, duke u përqëndruar tek arti naif dhe historiku I artistëve outsider.
E megjithatë, përpos të gjitha këtyre mutacioneve, nëse e kqyrim me vëmendje punën e Ferrit, aty do të zbulojmë ngahera të njëjtën gjurmë. Auto-ironia dhe dëshira për të luajtur në kah të kundert me stereotipin e zakonshëm, bëhen nji me poezinë e procesit. Të qënit adhurues i artistëve naive, për të është clirimi prej kornizave burokratike dhe prodhimit konvencional.
Kjo është ekspozita e parë ku Jakup Ferri prezanton këtë seri, dhe njëkohësisht hera e parë ku arti itij figurativ i dorëzohet dizajnimeve të Jipit, dhe Sol Lewitt duhet të na falë nëse Jipi nuk e imiton aspak, sepse ai është më I natyrshëm, më I lirë, me I bukur.”
Fani Zguro, Berlin, Qershor 2021

Gallery70 has the pleasure to present a project by Jip & Jakup Ferri . In this exhibition they bring a series carpets that the artist Jakup Ferri and his eleven-year-old son Jip have designed together, inspired by the technology and hand made by handicrafts women from Northern Albania. This exhibition is a European premiere, to continue its journey to Austria and the Netherlands, soon after Albania.
“A particular characteristics of our new and harsh time is dualism… distanced, but at the same time, condemned to stay together for long. According to ancient Greeks, dualism could even be a personality fluctuaction, but the legend says that dualism could be an expression of love, as well.
In our case, the Kosovar artist Jakup Ferri has totally confided the deduction on dualism to his 11-year-old son, Jip. He believes their love is entirely related to the second-version.
” Jip, my son, plays some computer games, and I have seen that he does that quite easily and funnily. I have always wanted my works to have a basis. I asked my son, whether he was ready to work together. Jip’s designs in this game are connected to modern technology inheritance and such an idea gave life to the first carpet creation which was crafted by some women from a village in the Northern Albania. For me, this is not the first carpet, I started experimenting with carpets almost ten years ago. At that time, I collaborated with my father for many years. Recently, I was detached from it, but Jip’s designs stirred me up…”.

Despite his very young age, Jip understands that Jules Verne’s “Two years’ vacations” now is an absolute reality. That’s why he plays a computer game, called “Animal Crossing”.
Two years pass with a blink and father and son will not have so much time for each-other any more. What about Animal Crossing? Will we change the moving image game into something physical, tangible and contextual, so that history smiles at us?
In this project, Jakup Ferri wants to connect the final technology with the Albanian tradition. Jip is the liaison of such an inspiration. His designs are not based on history. Tradition is totally in Jakup’s mind and memories. They are the ideal dualism… the magnet is on the side of love expression.
It is very interesting to see how Ferri returns to technology after a long time. The beginnings of the Kosovar artist have been art-videos since the start of 2000, having an immediate success in introducing his works at important exhibitions, like Istanbul Biennale, Quadrennial for Contemporary Art Copenhagen, Tanas Berlin, Artists Space New York, etc.

Jakup Ferri has been a brilliant novelty in the Kosovar contemporary art. A career starting with videos and performances, to continue with another atypical journey, concentrating on naive art and outsider artists’ history.

Anyway, besides all these mutations, if we observe Ferri’s work carefully, we always discover the same traces. The auto-irony and his wish to play on the opposite side of the ordinary stereotypes intermingle with the poetry process. Being a worshipper of the naive artists, for him is a liberation from bureaucratic framework and conventional production.
This is the first exhibition, in which Jakup Ferri introduces this series, and also the first time when his figurative art surrenders to Jip’s designs. And Sol Lewitt should pardon us, if Jip does not try to copy him at all, as he is freer, more natural and beautiful”.
Fani Zguro, Berlin, June 2021

Opening event Street People by Ergys Zhabjaku

Njerez rruge | Street people

Street people

[..] unë i pari kam pritur cdo moment të tillë me një lloj kurioziteti sikur doja të tregoja dicka që nuk e tregoja dot me fjalë. Të gjitha skenat në këtë seri vijnë nga rruga. Personazhet janë njerëz, të cilët vazhdojnë jetën e tyre. Nuk kam dashur kurrë t’i njoh apo t’i ndikoj për fotografinë time,i kam kaluar afër dhe jam përpjekur të fotografoj gjendjen në të cilën ishin dhe absurdin që shkaktonin. Absurd dua ta quaj dhe kërkimin tim, i cili më ka kushtuar shumë ditë nga jeta ime, e gjitha kjo për të kërkuar një lëvizje apo qëndrim elegant të njerëzve të rrugës,i quaj njerëzit e rrugës sikur të ishte njëspecie e vecantë, por jo. Për mua njerëzit e rrugës jane njerëzit që presin që të ndodhë dicka dhe ndoshta kjo pritje është pasuria e tyre.”

[…] I, myself, have waited for such a momentum with some kind of curiosity, as if to show the things I could not express in words, otherwise. In this collection, all scenes come from the street. Characters continue to live their lives as humans. I have never wanted to get to know or influence them through my photography. I have passed by, trying to photograph the state they were in and the absurd they aroused. Absurd, is also the word that I would like to call my search , because it took too many days of my life. All this time, waiting to catch a movement or a graceful attitude of street people. I call them street people, as if they constitute a particular species. Anyway, no. For me, street people are those who wait for something to happen and, maybe, their expectancy is their only asset”

#Ergys Zhabjaku (1984, Shkodër) është fotograf profesionist me studio në Tiranë. Ai është diplomuar në Akademinë e Arteve në Tiranë në Skenografi e Kostumografi. Më pas ka studiuar ne Instituti i Antropologjisë Kulturore dhe Studimit të Artit ne degën Etnologji-Folklore. Ndonëse mediumi i tij kryesor është fotografia, aktiviteti i tij si artist përfshin pikturë, grafikë etj. Ergys Zhabjaku është gjithashtu pedagog në UET.

#Ergys Zhabjaku (1984, Shkoder, Albania) is a professional photographer based in Tirana, Albania. He was graduated from the Academy of Fine Arts in Tirana, in Set Designer and Costume Designer Department and has finished the second level of studies at the Institute of Cultural Anthropology and Art Studies, in Ethnology-Folklore branch. He has always exercised photography as medium for his projects. His work encompasses painting, graphics, and mainly photography. Actually he is professor at the European University of Tirana.

You act like mortals in all that you fear, and like immortals in all that you desire

“You act like mortals in all that you fear,
and like immortals in all that you desire“

Mixed media acrylic, ink, pencil, collages and different materials on paper, 45 x 35 cm, year 2020

Mitet kanë rënë!… Paqëndrueshmëria e përhershme është bërë tashmë status i qëndrueshëm në bashkohësinë tonë! “Spiderman” nuk mund të shpëtojë botën nga frika apo pasiguria e të nesërmes!… Ky mit i realizmit kapitalist është “djali plangprishës” në utopinë e tij, nën kontrollin e sistemit dhe duket larg ëndrrës dhe dëshirës për të shpëtuar njerzimin. Çdo përpjekje e tij tashmë është e survejuar, e kalkuluar, dhe jashtë çfarëdo lloj dëshire mitike për të na dhënë shpresë dhe guxim për të jetuar….

The myths have fallen!… Permanent instability has become now an enduring and ever-present status in our time. “Spiderman” cannot save the world from the fear, or the insecurity of tomorrow! … This myth of capitalist realism, the “prodigal son” in his utopia, is under the control of the system. He seems far too detached from the dream to save the humanity and does not even want to act anymore. Every effort of the Spiderman is already understood, surveyed, calculated and out of touch with the kind of mythical aspirations that gave us hope and courage to live….

#Ardian Isufi ka lindur më 1973 dhe është diplomuar në Akademinë e Arteve të Tiranës në vitin 1995 në Atelienë e Grafikës. Që nga viti 1996 jep mësim si Profesor i Asocuar në atelienë e Grafikës. Prof. Asoc. Ardian Isufi është Dekani i Fakultetit të Arteve të Bukura, Universiteti i Arteve – Tiranë Artist me një karierrë të gjatë ne skenën e artit pamor, kritikës, organizimit te aktiviteteve artistike dhe kurimit te ekspozitave.

Si artist ka marrë pjesë në shumë veprimtari artistike kombëtare dhe ndërkombëtare, ne vende të ndryshme si në Itali, Greqi, Francë, Austri, Kinë, Shtetet e Bashkuara etj, ku mes të tjerash mund të veçohen; Bienalja e Tiranes 2009, artist i ftuar nga Pavijoni Shqiptar në Bienalen e Arkitektures në Venecia më 2018, pjesmarrës dhe fitues i çmimit të tretë në vitin 2005 dhe atë të dytë në vitin 1996 në Konkursin Ndërkombëtar të Arteve Pamore “Onufri”, etj. Si kurator dhe kritik arti veprimtaria e tij është shumë e gjërë, artisti përfaqëson më së miri brezin e artistëve dhe intelektualueve shqiptarë të impenjuar dhe aktivë në të gjithë spektrin e veprimit publik. Në punën e tij, Ardian Isufi ka krijuar një marrëdhënie konstante me publikun shqiptar, si artist apo kurator, duke tentuar përherë ta ballafaqojë atë me problematika akute social-shoqërore por përherë të hetuara nga një këndvështrim dhe një qasje bashkëkohore dhe globale.

#Ardian Isufi was born in (1973) and graduated from the Academy of Arts in Tirana in 1995 in the Atelier Graphics. He has been a lecturer, since 1996 and Associated Professor and former is Dean of Faculty of Fine Arts in the University of Arts, Tirana.

Artist with a long career in the contemporary art scene, art critique continuously involved in organizing artistic activities and curating exhibitions. As an artist, he has participated in many national and international artistic activities in various countries such as Italy, Greece, France, Austria, China, United States etc., where among others is worth mentioning; Tirana Biennale 2009, Venice Architecture Biennale in 2018 as an artist invited by the Albanian Pavilion, participant and winner of the third prize in 2005 and second prize in 1996 at the “Onufri Prize” the Albanian International Visual Arts Competition, etc. As a curator and art critic, his work is wide-ranging, the artist best represents the generation of Albanian artists and intellectuals actively engaged transversely all the spectrum of public action. In his work, Ardian Isufi has established a constant relationship with the Albanian public, as an artist or curator, always trying to confront public with acute social problems, always investigated from a contemporary and global point of view.