Brushwood is an almost impenetrable kind of vegetation, it’s the kind of nature that resists the human touch, and so allows other life forms a haven. As a painter the word ‘brushwood’ offers a play with words; brush-wood. The inner images are painted into woods of brush strokes, let loose in a land on the linen surface. The painting itself becomes a haven for these thoughts and ideas, a brushwood on linen where they are safe to live and communicate with others.
To wander within our own brushwood is to be lost in thought. In a time when we are supposed to use our time efficiently and to have clear and measurable goals, it can be a quiet act of resistance to let our minds wander freely through thought and time. It can be both difficult and a pleasure, and maybe we end up finding what we didn’t know we sought.
Shkorreti është një lloj vegjetacioni me shkurre dhe driza pothuajse i padepërtueshëm, është lloji i natyrës që i reziston prekjes njerëzore dhe kështu i mundëson formave të tjera të jetës një lloj parajsë. Si piktor version anglisht i fjalës “Brush-wood” ofron një lojë fjalësh; brush-furce dhe “wood” dru ose pyll. Figurat e brendshme janë pikturuar si një pyll penelatash, të lëshuara në sipërfaqen e pëlhures. Vetë piktura bëhet një parajsë për mendimet dhe idetë, një shkorret pëlhure liri ku figurat ndjehen të sigurta për të jetuar dhe komunikuar me të tjerët.
Të endesh nëpër shkorretin tënd do të thotë të humbasesh në mendime. Në një kohë kur supozohet të përdorim kohën tonë në mënyrë efikase dhe të kemi qëllime të qarta dhe të matshme, ta lësh imagjinatën të endet lirisht në mendime dhe në kohë, mund të jetë një akt i vogël rezistence. Mund të jetë njëkohesisht vështirësi edhe kënaqësi, dhe ndoshta përfundojmë duke gjetur dicka që as nuk e dinim se po e kërkonim.
Susanne Lund Pangrazio